میدانی؟

حرفش

بیشتر به زانو میکشد مرا

اینکه احمقانه با خودم تکرار میکنم

که

"هنوز ایستاده ام"

تو که غریبه نیستی

همین جا

درست کمی اینطرف تر

جایی سمت چپ پیراهن چهارخانه ام

چندی ست که

بد میسوزد

تو که غریبه نیستی

من مدتیست که

خوب نیستم

به اشک های یواشکی مادربزرگم قسم

که من دلم

گریه میخواهد این شبها

نوشته شده در جمعه 93/4/6ساعت 5:47 عصر توسط فاطمه بانو نظرات ( ) |